Podkładki okrągłe płaskie to niezbędne akcesoria w wielu konstrukcjach. Stanowią element pomocniczy w połączeniach śrubowych. Zapewniają stabilność i trwałość połączenia.
Czym są podkładki okrągłe płaskie?
Podkładki okrągłe płaskie to elementy złączne. Używa się ich w połączeniach śrubowych. Stanowią dystans między nakrętką lub śrubą a elementem łączonym. Chronią powierzchnię materiału. Zapobiegają uszkodzeniu podczas dokręcania.
Podkładki płaskie wyrównują elementy. Pomagają, gdy powierzchnie nie przylegają idealnie. Zabezpieczają połączenie przed odkręceniem. Są kluczowymi akcesoriami w przemyśle. Znajdują szerokie zastosowanie.
Do czego służy podkładka płaska?
Podkładka płaska oddziela śrubę lub nakrętkę od łączonego elementu. Chroni jego powierzchnię. Rozkłada nacisk. Zapobiega poluzowaniu połączenia.
Normy i standardy podkładek płaskich
Podkładki okrągłe płaskie produkuje się według wielu norm. Najpopularniejsze to DIN 125 i ISO 7089. Norma DIN 125 występuje w dwóch typach: A i B. Podkładki typu A nie mają fazy. Podkładki typu B posiadają fazę. Norma ISO 7089 jest porównywalna z DIN 125 A. PN 82006 również odpowiada tym standardom.
Istnieją inne normy dla podkładek płaskich. Należą do nich DIN 126, DIN 34815, PN 82005, ISO 7090, ISO 7091. Wielość norm zapewnia bogactwo wyboru. Pozwala dopasować produkt do specyficznych wymagań. Norma PN-EN ISO 7089:2004 to polska wersja normy międzynarodowej. Wprowadza EN ISO 7089:2000 oraz ISO 7089:2000. Zastępuje starszą wersję PN-EN ISO 7089:2002. Polska norma ma 9 stron. Została opublikowana 09-01-2004. Zajmuje się nią Organ Techniczny KT 236. Działa on w Sektorze Maszyn i Inżynierii (SMC).
Jakie normy określają podkładki płaskie?
Główne normy to DIN 125 (typy A i B), ISO 7089 i PN 82006. Istnieją też normy DIN 126, DIN 34815, PN 82005, ISO 7090, ISO 7091. Norma PN-EN ISO 7089:2004 to polski odpowiednik ISO 7089.
Materiały i pokrycia podkładek
Podkładki płaskie produkuje się z różnych materiałów. Najczęściej używa się stali węglowej. Dostępna jest też stal nierdzewna A2. Stosuje się również stal kwasoodporną A4. Inne materiały to mosiądz, miedź, aluminium i poliamid. Wybór materiału zależy od środowiska pracy i wymagań aplikacji.
Podkładki stalowe często pokrywa się powłokami ochronnymi. Pokrycie cynkiem galwanicznym [ZN] jest popularne. Chroni przed korozją w suchych warunkach. Ocynkowanie ogniowe [HDG] zapewnia lepszą odporność na korozję. Jest zalecane do zastosowań zewnętrznych. Cynk termodyfuzyjny [TZN] to kolejna opcja. Powłoka cynk-nikiel również jest dostępna. Wykończenie powierzchni ma znaczenie dla długowieczności. Podkładki DIN 125 ocynkowane ogniowo są bardzo odporne na korozję.
Z jakich materiałów robi się podkładki płaskie?
Podkładki płaskie wykonuje się ze stali węglowej, stali nierdzewnej (A2, A4), mosiądzu, miedzi, aluminium i poliamidu.
Jakie pokrycia ochronne stosuje się na podkładkach?
Stosuje się cynk galwaniczny, cynk ogniowy, cynk termodyfuzyjny i powłokę cynk-nikiel. Pokrycie cynkiem galwanicznym nadaje się do wnętrz. Ocynkowanie ogniowe zapewnia wysoką odporność na korozję.
Twardość i wymiary
Podkładki płaskie są dostępne w różnych klasach twardości. Określa się je w skali Vickersa (HV). Popularne klasy to 140HV, 200HV i 300HV. Podkładki o twardości 200HV są wykonane z twardszej stali. Są bardziej odporne na wybijanie. Nie przybierają kształtu 'łódki’. Klasy wytrzymałości obejmują również A2, A4, A5 dla stali nierdzewnych.
Wymiary podkładek są znormalizowane. Dostępne są w szerokim zakresie rozmiarów. Typowe rozmiary gwintów (M) sięgają od M 1,6 do M76. Grubość podkładek waha się. Może wynosić od 0,3 mm do 10 mm. Dostępnych jest 32 rozmiary podkładek DIN 125 A. Średnica otworu (d1) i średnica zewnętrzna (B) są kluczowymi wymiarami. Na przykład, podkładka EN-ISO 7089 dla śruby M6 ma d1 Ø 6.4 mm i B 12 mm. Podkładka dla śruby M20 ma d1 Ø 21.0 mm i B 37 mm.
Jakie klasy twardości mają podkładki płaskie?
Podkładki płaskie występują w klasach twardości 140HV, 200HV, 300HV. Podkładki ze stali nierdzewnej mają klasy A2, A4, A5.
Jakie są typowe wymiary podkładek płaskich?
Podkładki są dostępne dla gwintów od M 1,6 do M76. Ich grubość wynosi od 0,3 mm do 10 mm. Rozmiary zewnętrzne zależą od normy i rozmiaru gwintu.
Zastosowanie podkładek okrągłych płaskich
Podkładki okrągłe płaskie mają wszechstronne zastosowanie. Są kluczowe w wielu gałęziach przemysłu. Stosuje się je w konstrukcjach stalowych. Używa się ich także w prostych konstrukcjach drewnianych. Znajdują miejsce w budowie maszyn i motoryzacji. Są obecne w branży budowlano-inwestycyjnej. Elektrotechnika korzysta z podkładek. Używają ich systemy klimatyzacyjno-wentylacyjne. Są niezbędne w branży meblarskiej i ogrodzeniowej. Stosuje się je w pracach remontowo-budowlanych. Można je znaleźć w montażu paneli fotowoltaicznych. Są używane w systemach termicznych. Znajdują zastosowanie w szkieletach drewnianych pod pokryciami dachowymi.
Podkładki służą jako elementy dystansowe. Mogą zapobiegać poluzowaniu śrub. Chronią przed wyrywaniem z materiału podłoża. Ich uniwersalność sprawia, że trudno wyobrazić sobie dobre połączenie bez nich. Nawet najmniejsze produkty właściwie wykonują swoje zadania. Sprawiają, że praca staje się łatwiejsza i efektywniejsza.
- Wybierz odpowiednią klasę wytrzymałościową.
- Dopasuj podkładki do swoich potrzeb.
- Zabezpiecz swoje konstrukcje solidnie.
- Zapewnij trwałość połączeń.
- Wybierz podkładki ocynkowane ogniowo.
- Stosuj je w konstrukcjach narażonych na niesprzyjające warunki.
- Zalecane są do stosowania w środowiskach suchych wewnątrz budynków (ocynk galwaniczny).
Gdzie stosuje się podkładki płaskie?
Podkładki płaskie stosuje się w konstrukcjach stalowych i drewnianych. Znajdują zastosowanie w budowie maszyn, motoryzacji, budownictwie, elektrotechnice, systemach HVAC, branży meblarskiej i ogrodzeniowej. Są używane w montażu fotowoltaiki i systemach termicznych.
Podkładki płaskie a inne typy podkładek
Podkładki płaskie to jeden z wielu typów podkładek. Istnieją też podkładki sprężyste. Przykładem jest DIN 127 typu B. Podkładki sprężyste zapobiegają luzowaniu połączeń. Podkładki faliste (DIN 137 A, DIN 137 B) i łukowe (DIN 128 A) mają podobną funkcję. Norma NFE 25-511 określa podkładki okrągłe sprężyste.
Inne specjalistyczne podkładki to:
- DIN 6319 D podkładki stożkowe
- DIN 6319 C podkładki kuliste
- DIN 1052 podkładki do konstrukcji drewnianych
- DIN 1441 podkładki do sworzni
- DIN 9021 / ISO 7093 podkładki poszerzane
Podkładki poszerzane (DIN 9021) mają większą średnicę zewnętrzną. Stosuje się je do materiałów miękkich. Rozkładają nacisk na większej powierzchni. Wybór odpowiedniego typu podkładki zależy od specyfiki połączenia.
Czym różnią się podkładki płaskie od sprężystych?
Podkładki płaskie głównie chronią powierzchnię i rozkładają nacisk. Podkładki sprężyste, dzięki swojej formie, dodatkowo zabezpieczają połączenie przed samoodkręceniem wskutek drgań.
W procesie produkcyjnym podkładek DIN 125 A dokłada się wszelkich starań. Celem jest uzyskanie produktu najwyższej jakości. Produkt ten ma spełnić oczekiwania rynku. Wybierając odpowiednie podkładki, lepiej zabezpieczysz materiał. Ochronisz go przed uszkodzeniem. Możliwa jest produkcja podkładek na specjalne zamówienie. Można wykonać asortyment o dowolnej średnicy otworu. Możliwa jest inna twardość lub pokrycie.
Podsumowanie: Podkładki okrągłe płaskie są małymi, ale ważnymi elementami. Zapewniają trwałość i bezpieczeństwo połączeń śrubowych. Różnorodność norm, materiałów i wymiarów pozwala dobrać idealne rozwiązanie do każdej aplikacji.
Zobacz także:
- ISO 7093 – Podkładki pod nakrętki i śruby – Wszystko, co powinieneś wiedzieć
- Podkładki okrągłe płaskie do wkrętów o łbach walcowych i kulistych ISO 7092 (DIN 433)
- Podkładki sprężyste: Rodzaje, zastosowania i kluczowa rola w połączeniach śrubowych
- Wkręty dociskowe DIN 913 / ISO 4026 – właściwości i zastosowanie
- Śruby DIN 931 / ISO 4014 – Charakterystyka i Zastosowanie
